با یاد و خاطره ی نامیرای «علی‌رضا حسینی»: شاعرِ شهید راه مهاجرت
۱
جست زده از طبقات حافظه بیرون
ایستاده ام
این جا
تنها
میان این جالیز
۲
من اطلاق می شود به مترسکت
تو اطلاق می شود به من
۳
هایکو
یک‌جور شعر کوتاه ژاپنی ست
غریبه ای سربه راه از دورانِ فئودالیسم!
۴
کف کردن شـاش مترسکِ بی جفت
قبل از استـمـنای بی همتای اش
مشروط است به
۵ ـ کمیت جانداربودن مترسکها و
۶ ـ کیفیت زودرس بلوغ
۷
خمیازه حلقه می بندد
حلقه حلقه
روی سطح دنیای خوب:
۸
دنیای خوب
دنیای خوب
دنیای خوب، اما جالیز نیست
میدانم
دنیای خوب:
…
۹
هایکو
یک جور تولیدِ مشترک چینی ـ ژاپنی ست
به جا‌مانده از دوران مائوییسم
که در چین چین طبقات حافظه جا نمی گیرد:
هایکو احتمالاً بیش‌تر چینی ست
۱۰
حافظه انواع دارد
من تنها جالیز را
به یاد
دارم
۱۱
به من کلاه تعارف نکن
رهگذر!
۱۲
هایکو آیا مترسکی نیست
که وقتی کلاهش را برمی دارد
موهای اش خونی و آشفته باشد و کلاه اش
خالی باشد
از سطرها و هجاهای پرنده؟!
۱۳
رهگذر
به من کلاه تعارف نکن !
۱۴
هایکو
سفری ست همیشه منتظر
مثل اعتصابِ کارخانه ی نخریسی؛
تاروپود در باد و
ایستاده
۱۵
تعارف کلاه رهگذر
به نشانه ی «خدا قوت!»
از بالای تراکتور خاموشِ ساختِ کشورِ درحال توسعه
۱۶
هایکو اطلاق می شود به طبقه ای از طبقات شعر کوتاهِ ژاپنی دراز و درازـ همین‌طور درازتر…
۱۷
از جالیز
کیلومترها دورم
از رهگذر و تراکتور خاموش
۱۸ها
کیلومتر ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱۹
هایکو
یک جور شعر سه سطری ژاپنی ست در قالب صدها سطر و هزاران هجا
من یک جور مترسک کُره ای در قالب یک جفت عروسک هم شکل چینی
به قیمتِ
۲۳ دلار آمریکایی در اروپا
یعنی: ۱۹ یوروی اروپایی در آمریکا و بلعکس،
یا
باز بلعکس
۲۰
طبقه
در
طبقه
مُرده ام
تا در طبقه ی کمدت
جا گرفته ام
“کچی چاوشین!” *
۲۱
هایکو
آخرین”گورانی”** تجزیه طلب ترین پیشمرگ زخمی ست:
«هُوی لُو لُو… لُوی ـ لُو» ***
۲۲
بغلم کن
دختر گل؛
خسته ام
راه درازی را
با تراکتور خاموش
آمده ام.
۲۳
من + من اطلاق می شود به عروسک ات
تو ــ خودت اطلاق می شود به من
ما تقسیم بر ۲۳ دلار اطلاق می شود به هیچ؛
هایکو × خودش، اما
به چیزی اطلاق نمی شود!
۲۴
HOY LO LO
LOY
LO.
اکتبر ۲۰۰۳ – هلسینکی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* “کچی چاوشین”: (در زبان کُردی) به‌معنی «دختر چشم‌آبی»
** «گورانی»: ترانه
*** «هُوی لُو لُو… لُوی لُو…»: در زبان کُردی معنی خاصی ندارد، بیش‌تر جنبه ی آوایی دارد که غالباً در سوگ عزیزان زمزمه می کنند، چیزی چون «ای امان امان…»