ترجمه: و.م.آیرو
از مقدمه ی کتاب
اورهان ولی کانیک در ۱۳ آوریل ۱۹۱۴ در شهر استانبول ترکیه به‌دنیا آمد. در آن‌جا شروع به درس‌خواندن کرد و پس از مدتی پدرش او را برای ادامه‌ی تحصیل به آنکارا فرستاد. در دوران دبیرستان با اوکتای رفعت و ملیح جودت ( دو تن از شاعران عصیانگر ترکیه ) آشنا شد و آشنایی آن‌ها به رفاقت انجامید. پس از بازگشت به استانبول وارد دانشکده ی ادبیات (رشته‌ی فلسفه) شد و پس از چندی، تحصیل در آن‌جا را به‌طور نیمه‌کاره رها کرد. در آنکارا مدتی در بخش مدیریت پست و تلگراف کار کرد و نیز چند مدتی به‌خدمت وزارت ملی آموزش و پرورش درآمد و در دفتر ترجمه مشغول به‌کار شد، پس از چندی، به‌علت غیر‌دمکراتیک یافتن فضای آن‌جا (به‌گفته ی خودش) از آن شغل استعفا داد.
در ژانویه ۱۹۴۹ دست به انتشار نشریه‌ای زد به‌نام « یاپراک» (برگ) که هر پانزده روز یک‌بار آن را در دو برگ منتشر می‌کرد، انتشار این نشریه تا ژوئن ۱۹۵۰ به‌طول انجامید و توانست جمعاً ۲۸ شماره از این نشریه را درآوَرَد.
او در ۱۴ نوامبر ۱۹۵۰، در سن سی‌و‌شش سالگی بر اثر خونریزی مغزی درگذشت.
کتابهای شعر منتشرشده از او عبارتند از: «غریب» ( حاوی شعرهایی مشترک با ملیح جودت و اوکتای رفعت، ۱۹۴۴)، «پشیمان نشدم» (۱۹۴۵)، «مانند رزمنامه» (۱۹۴۶)، «تازه» (۱۹۴۷)، «روبه‌رو» (۱۹۴۹)،« مجموعه ی اشعار» (۱۹۸۲).
پس از «یحیی کمال» که عقیده دارند اولین ضربه را بر شعر قدیم ترکیه وارد کرده است و همچنین پس از ناظم حکمت که عقیده داشت وزن شعر، نمی‌تواند جزء لاتغییر شعر باشد، اورهان ولی کانیک بی‌شک یکی از تأثیرگذارترین شاعران عصیانگر ترک است که تأثیر چشم‌گیری بر شعر ترکیه داشته و دارد.[….]