:: پرونده ی رئالیسم انتقادی در ادبیات ایران ::   صفحاتِ گم شده: اگر حذف صفحاتی از کتاب، جابجا کردن آنها، و یا چاپ چند برگه ی سفید در میان رمان، جزئی از تمهیدات زیباشناختیِ رمان پست مدرن غربی ست، برای نویسنده ی ایرانی این نه فقط امری زیباشناختی بل امری اجتماعی و تاریخی بوده است. برای او این نه یک تمهید ادبی، […]

:: پرونده ی رئالیسم انتقادی در ادبیات ایران ::  

:: پرونده ی رئالیسم انتقادی در ادبیات ایران :: قطعاتی درباره سه داستان از بیژن نجدی   ۱ سوژه ی داستان های نجدی چیزی جز بدن نیست: برای رسیدن به این سوژه خواننده می بایست نه تنها محافظه کار، بلکه (و مهم تر از آن) بی پروا باشد؛ محافظه کار به این دلیل که مبادا به این بدن […]

:: پرونده ی رئالیسم انتقادی در ادبیات ایران ::

:: پرونده ی رئالیسم انتقادی در ادبیات ایران ::   قبل از هر چیز باید دید که پرداختن به تاریخ ادبیات و اساساً گونه­ای گذشته­نگری -که موضوع کلی این پرونده فکری ست- بر مبنای کدام ضرورت شکل می­گیرد؟ بویژه اکنون که سیاست جوامع معاصر مدام به ما گوشزد می­کند که گذشته یک امر فراموش شده است. پست­مدرنیسم در […]

:: پرونده ی رئالیسم انتقادی در ادبیات ایران :: نگاهی به داستان «عزاداران بَیَل» نوشته ی غلامحسین ساعدی

بازخوانی سیاسی ـ انضمامی از نمایشنامه ی «پایان بازی» نوشته بکت یا  چرا من یکهو مثل قارچ وسط خیابان سبز نشدم؟ خلاصه نمایشنامه ی پایان بازی: «در اتاقی با دو پنجره در چپ و راست که یکی به خشکی باز می‌شود و دیگری به دریا چهار نفر از سه نسل زندگی می کنند. هام مردی […]

مترجمان: امین قضایی، بابک سلیمی زاده، مهدی سلیمی     توضیح کتاب «ادعای آنتیگونه» را حدود دو سال پیش انتخاب و ترجمه کردیم. چراکه احساس همدلی میکردیم با جودیت باتلر که در «ادعای» آنتیگونه قسمی از اجرای سیاستِ زنانه را می یافت که می توانست شکافی در اقتدار حاکم ایجاد کند. شاید به همین دلایل بود […]