ترجمه: بابک سلیمی زاده   در نگاه نخست، اصطلاح «تنظیم» به نظر اشاره بر نهادی‌شدن فرایندی دارد که افراد توسط آن منظم می‌شوند. فی‌الواقع، ارجاع به تنظیم به طور جمع پیشاپیش به معنای تائید آن قوانین، قواعد، و سیاست‌های انضمامی‌ای است که ابزارهای قانونی‌ای را برمی‌سازند که افراد به میانجی آن منظم می‌شوند. اما من […]

بسوی یک هستی‌شناسی فرایند نو ترجمه: بابک سلیمی زاده       سایبورگ‌ها، گونه‌های همراه و سوژه‌های ایلیاتی من آثار دانا هاراوی را به عنوان فلسفه‌ی قاره‌ای خوانش می‌کنم، بخصوص در سنت ماتریالیسم تنانه که، همراه با ژرژ کانگویلهم، این بحث را مطرح می‌کند که هر نظریه‌ی سوّبژکتیویته که شایسته‌ی عنوانش باشد، باید ساختار جسمیت‌یافته […]

ترجمه: بابک سلیمی زاده     زیست‌تکنولوژی و جهانی‌شدن   صحبت از «مبادلات زیست‌شناختی» انواع تصاویر غریب را برمی‌انگیزد. در دورانی که ایدز و زیست‌تروریسم بر عناوین تسلط می‌یابد، ممکن است اکثر ما گرایش یابیم که از مبادلات زیست‌شناختی به نفع کردارهای گوناگون تدافعی یا پیشگیرانه اجتناب کنیم. با اینحال مبادلات زیست‌شناختی همواره در بخش‌های […]

ترجمه: بابک سلیمی زاده     نظم زمان کارگری خستگی‌ناپذیر بر بهنجاربودگی است. بر گستره‌ای از نام‌ها نظیر «زمان‌هنجارمندی»، «زمان‌مندی بازتولیدی» یا «زمان استریت» پدیدار می‌شود و بیوگرافی‌ها و روابط صمیمانه‌ی ما را سازمان می‌دهد. با سلسله‌مراتب احترام اعتبار می‌یابد. به خوبی از گستره‌ی کاملی از ابزارهای به‌ظاهر معصومانه نظیر برنامه‌های زمانی، فهرست انجام کارهای […]

ترجمه: بابک سلیمی زاده   «نوشتار غایتی در خود ندارد، به‌سادگی به این خاطر که زندگی امری شخصی نیست. یا در عوض: هدف نوشتار این است که زندگی را به وضعیت یک نیروی غیرشخصی بالا برد.» دلوز و پارنت، گفتگوها، 61   آنچه به نظر پدیدار می‌شود شکلی آشفته‌کننده از مردسالاری در دریافت آثار دلوز […]

  سیاست در مورد وقایع دی‌ماه آن مثل قدیمی به نظرم می‌رسد که اول مرغ بوده است یا تخم مرغ؟ اما در اصل هیچ تفاوتی نمی‌کند که گرانی تخم مرغ چنین واقعه‌ای را رقم زد یا اختلاس و رانت خواری و فساد ساختاری مرغ‌داران و یا شاید هر دو در کنار هم. به زعم من […]

  ورق‌پاره‌ای از اندرزگاه ۴ سالن 2 اتاق 5 زندان اوین بالاخره 5/5/99 موفق به خرید یک دفتر و خودکار شدم. و این اتفاق برای من که اطرافم طوفانی از حوادث رخ می‌دهد و گردبادی سیاه از کلمات در سرم می‌پیچد، نمی‌دانید چقدر هیجان‌انگیز است. شاید این دفتر مرا از تکرار بیمارگونه کلمات در ذهنم […]

یادداشتی درباره‌ی Indication (2019) مجتبی حق‌جو   پاتریشیا مک­کورمک مقاله­اش «سینمازخیسم: تماشاگریِ تسلیم به­منزله­ی نیاندیشیده» را با نقل از سردی و شقاوت دلوز آغاز می‌کند: «مازخیست نیاز دارد باور کند رویا می­بیند حتی وقتی رویا نمی­بیند.»(1) او سینمازخیسم را به­منزله­ی «گشودگی تماشاگر به تصاویر» تعریف می­کند که در آن هر تماشاچی نوعی سینمازخیست­شدن را به­منزله­ی […]